Σκηνές απο το Χωριό-Παλιό. Το καπάδι γυρίζει απο την βοσκή, η Μπέλλα ξαποσταίνει με τα νέα γενιά των γατιών στην εσωτερική αυλή και η ζωή κυλάει ωραία. Πάντα όμως υπάρχει και περιπέτεια σχεδόν καθημερινά. Χθές εντόπίστηκε δενδρογαλιά μέσα στο φώλι της Τερμινάτορ ΙΙ. Μπήκε και την βρήκαμε με το αυγό να διακρίνεται στο λαιμό της. Υπήρχαν σκέψεις σχετικά με την αντιμετώπιση του περιστατικού. Αν έμενε, εφόσον κατάφερε να ανέβει το φώλι απο την μεταλλική κολώνα, δεν θα άφηνε αυγό και θα σήκωνε και την διπλανή κλώσσα την Κεραμοπετρωτή με το 13 αυγά. Οπότε έτσι αποφασίστηκε να γίνει μάχη και όποιος νικήσει. Με μια κίνηση με το μακρύ σκαλιστήρι, τραβήχθηκε απο το φώλι, πήγε να δραπετευσει στο δίπλα φώλι της Κεραμοπετρωτής, πιθανότατα αυτή το τσίμπησε και ανέβηκε απο πάνω στην οροφή θέλοντας να διαφύγει μέσα στα βάτα. Εκεί με μια κίνηση το τράβηξα καταγής και του έριξα μια στο λαιμό όπου και το πέτυχα. Ύστερα το έπεισα και το έγδαρα το τεμάχισα και το έριξα στα γατια και στα σκυλιά. Δεν το φάγανε. Οπότε μάλλον η δενδρογαλιά δεν τρώγεται.

Παραθέτω το δικαιολογητικό του Κιτσοζάχου σχετικά με το οτι σκότωσα αυτό το φίδι:

Είναι δύσκολο να σφάζεις
και το αίμα να κοιτάζεις,
σύ τροχίζεις το μαχαίρι
και το ζώο δεν το ξέρει,
μα τι πρόβατο, τι ψάρι,
τι το τρυφερό χορτάρι,
όλα κόβονται πεθαίνουν,
άλλα στη ζωή να μένουν.

Links

blog comments powered by Disqus